ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า
รายละเอียด
ตั้งแต่เลิกลากับคนรัก ก็รู้สึกเหมือนไม่มีเรี่ยวแรง เหนื่อยแม้กระทั่งหายใจ พยายามออกไปทำกิจกรรมกับเพื่อนฝูง แต่เวลาที่กลับมาบ้านมันรู้สึกเหงาและเศร้า โดยเฉพาะเวลาที่ลืมตาตื่นในทุกๆเช้ารู้สึกเจ็บปวดและร้องไห้ทุกครั้ง
ความต้องการ
อยากให้ความทุกข์นี้ผ่านไปสักที
ชื่อผู้ถาม
เอ
วันที่เขียน
17 เมษายน พ.ศ. 2556 12:46:38
จำนวนคนเข้าดู
1685

คำตอบ

คำตอบที่ 1
1. กล้ายอมรับกับความเป็นจริงนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=54 2. หาอุบายฝึกหัดให้ตัวเองนิ่งได้ แกร่งได้ อยู่คนเดียวได้โดยไม่โหยหาใคร http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=17 3. เสาร์-อาทิตย์หรือหาวันว่างสัก 1 วัน/สัปดาห์ ไปทำตัวเป็นอาสาสมัคร ไปรับใช้คนอื่น เช่น คนแก่ เด็กพิการ เด็กปัญญาอ่อน ไปเป็นคนกวาดลานวัด กวาดถนน พนักงานทำความสะอาด ฯลฯ จะเห็นว่า ตัวเรานั้นไม่ได้ไร้ค่าเลย มีความสามารถและทำอะไรได้ตั้งมากมาย หรือลองไปสมัครช่วยกิจกรรมที่นี่ ก็ไม่เลวเลย ลองติดต่อไปดู (เห็นว่า กำลังต้องการอาสมัครหลายด้าน) http://www.mahapali.com/main.php?url=helping
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
17 เมษายน พ.ศ. 2556 17:54:44
คำตอบที่ 2
หว้าเหว่ ห่อเหี่ยว เปลี่ยวใจ เกิดจากอะไร ? มาจากปัจจัยภายนอกใช่ไหม เรารับมันมาแล้วยึดมันไว้ ทั้งๆที่เราก็ไม่รู้ว่าจะกำหนดมันได้บังคับบัญชามันได้ และสุดท้ายมันก็จากไป จงอยู่กับความคิดที่ขัดกันเพื่อให้เกิดพลังในทางบวก สรรพสิ่งขัดกันจึงอยู่ด้วยกันได้อย่างสร้างสรรไม่ได้อยู่ใครอยู่มัน เช่น เส้นด้ายขัดกันทำให้เกิดเสื้อผ้า ตระกร้าขัดกันทำให้เกิดภาชนะใส่สิ่งของ เป็นต้น สองความคิดไม่ตรงกัน ต้องทำให้เกิดพลังทางบวกในการที่จะเอาชนะความพ่ายแพ้ให้ได้ สร้างความคิดใหม่ครับ คุณทำได้
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 44
วันที่เขียน
18 เมษายน พ.ศ. 2556 15:14:17
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร