ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

เพื่อนร่วมงาน
รายละเอียด
นมัสการพระอาจารย์. มีปัญหาคือเพื่อนร่วมงานเป็นรุ่นพี่ ห่างกัน 12ปี ให้ความเคารพเหมือนเป็นหัวหน้า เป็นคนเก่ง ทำงานเก่ง มีน้ำใจ การศึกษาสูง (ป.โท) พี่พยายามสอนงานน้องๆหลายอย่าง เข้าใจความปรารถนาดีของพี่ที่อยากให้พัฒนางาน ความคาดหวังในงานสูง คิดว่าทุกคนต้องทำงานได้ดีเหมือนตัวเอง ไม่นึกถึงการศึกษา ประสบการณ์ทีีแตกต่างกัน แต่ด้วยความแตกต่าง ทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิ พยายามปรับตัวหลายครั้ง 5 ปีที่ทำงานร่วมกัน ก็ไม่ดีขึ้นในสายตาของพี่เขา แต่คิดว่าตัวเองปรับตัวสุดๆแล้ว. ถ้าอธิบายให้ฟัง ก็ว่าเถียง. ถ้าไม่พูดเลย ก็ว่าไม่ใส่ใจงาน ข้อเสียของพี่คือ เมื่อไม่พอใจในเรื่องงาน จะโมโห ด่าทอ ลงกับข้าวของเครื่องใช้ในสำนักงาน ตอนนี้เป็นคนติดลบแล้วในสายตาพี่เขา. ทำอะไรก็ผิดทุกอย่าง จนรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่ดี. ทำงานแย่. ทั้งๆที่ตั้งใจทำงานมาก และเทียบกับคนอื่นๆก็อยู่ระดับดี มีความรับผิดชอบ. แต่ในสายตายังทำได้ไม่ดี มากมาก ชอบตอกย้ำความผิดพลาด. และอีกหลายอย่างที่ระบายออกมาไม่หมด. เครียดมากคะ บรรยากาศที่ทำงานไม่ดี. หัวหน้าเองไม่รู้ เพราะไม่เคยพูด. เคยมีพี่อีก 2คน ที่อยู่ด้วยกันถึงกับลาออกเพราะทนทำงาน ทนนิสัยพี่คนนี้ไม่ได้ ตื่นเช้ามาเครียดมาก คลื่นไส้. ไม่อยากไปทำงาน เพราะไม่รู้ว่าพี่แกจะอารมณไหน. นมัสการขอบพระคุณคะ
ความต้องการ
วิธีจัดการกับปัญหา บรรยากาศทำงานไม่น่าอยู่. เครียด. ไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากทำงานร่วมกับพี่เขา อยากย้ายที่ทำงานโดยไม่ให้พี่รู้สึกไม่ดีต่อกัน. ถ้าจะคุยกับหัวหน้าจะคุยอย่างไรดีถึงความอึดอัด. นมัสการขอบพระคุณคะ
ชื่อผู้ถาม
ไม่ไหวแล้ว
วันที่เขียน
28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17:45:10
จำนวนคนเข้าดู
1829

คำตอบ

คำตอบที่ 1
จะเครียดทำไม บอกพี่เขาไปเถอะว่า เราทำอย่างที่พี่เขาต้องการไม่ได้แล้ว ขอบคุณที่พี่เขาวาดความหวังไว้สูงพยายามฝึกฝนเรา เราทำได้แค่นี้ก็แค่นี้ เสร็จแล้วเดินไปบอกหัวหน้าว่า ที่่ผ่านมา เราทำงานอย่างไรและพี่เขาว่าอย่างไรและทำอย่างไรบ้าง ไม่ต้องเก็บเอาไปคิด ไม่ต้องโกรธเคืองพี่เขาเป็นการส่วนตัว อย่ากลัว หงอจนไม่กล้าทำอะไร องค์กรเดียวกันมีปัญหาอะไรก็ต้องคุยกันได้ ไม่ใช่เก็บมาคิดเครียดคนเดียว โลกนี้กว้างขวาง ที่ทำงานอื่นก็ยังมี อย่าไปกลัว อย่าเกรงใจในเรื่องแบบนี้ คุยกันเถอะ
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20:40:51
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร