การสูญเสียอย่างไม่มีวันกลับ

รายละเอียด

กราบนมัสการพระคุณเจ้า ลูกมีเรื่องที่ทุกข์ใจอยากหาทางออกให้ตัวเองไปปรึกษาใครก็กลัวว่าจะไม่มีใครเข้าใจเลยลองเปิดเว็บไปดูก็มาเจอคือเรื่องของลูกมีอยู่ว่าเมื่อวันที่30กันยายน2556 ตอนเช้าตรู่ลูกได้สูญเสียที่ชายคนเดียวและเป็นที่รักมากเพราะลูกและพี่ชายเป็นพี่น้องที่อายุห่างกัน12ปีเต็มแต่การห่างของอายุไม่ได้เป็นปัญหาแต่เรากลับรักกันมาก การจากไปของพี่ชายมันช่างเร็วและกระทันหันมากวันอาทิตย์ก่อนเสียชีวิตยังดีๆไม่ได้มีอาการอะไรเลยค่ะ ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ลูกยากที่จะทำใจหรือบางทีคิดว่ายังทำใจไม่ได้เลยค่ะลูกไม่ได้พูดแม้คำร่ำลา ไม่ได้กอด คือลืมตามาก็รู้ข่าวว่าพี่ชายเสียค่ะ

ความต้องการ

ลูกอยากจะถามพระคุณเจ้าว่า 1.มีวิธีคิดแบบไหนบ้างค่ะที่ลูกพอจะทำได้ที่จะไม่ยึดติดกับการจากไปของพี่ชาย 2.การที่ลูกไปทำบุญอุทิสบุญให้พี่ชายเป็นการดึงรั้งไม่ให้เค้าไปในภพภูมิของเค้าไหมคะ 3.การที่ลูกฝันถึงพี่ชายหมายความว่าเค้ามาหาเราตามความเชื่อนี้จะเท็จจริงประการใดคะ กราบขอบพระคุณ พระคุณเจ้าเป็นอย่างสูงค่ะ

ชื่อผู้ถาม

โฌญดา

วันที่เขียน

22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11:17:26

จำนวนคนเข้าดู

1625

คำตอบที่ 1

1. เจริญมรณสติกรรมฐาน ทุกลมหายใจ 
อวัสสัง มยา มริตัพพัง = เราต้องตายแน่นอน 
อนิจจา วต สังขารา = สังขารทั้งหลายไม่ทนทานเลย ต้องแปรเปลี่ยน
อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ = เกิดขึ้นแล้ว ก็ย่อมจบสิ้นไป
นี่คือความเป็นจริงของชีวิตทุกชีวิต มีเกิด ก็มีตาย วันหนึ่งข้างหน้า เราก็จะตายเช่นเดียวกัน อย่าอยู่กับอดีต จงอยู่กับปัจจุบัน มีอะไรต้องทำ ให้รีบทำและทำอย่างดีที่สุด

2. ไม่เกี่ยว เราทำบุญอุทิศให้เขาเป็นการแสดงถึงกตัญญูรู้คุณ แต่เขาจะได้รับหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะมีหลายเหตุหลายปัจจัย โดยที่แท้บุญหรือบาปที่ทำขณะมีชีวิตนั่นเอง จะนำพาสัตว์ไปเกิดในที่ใดที่หนึ่ง  ส่วนที่คนอื่นทำบุญให้อาจมีผลบ้างหรือไม่มีผลกับคนนั้นเลยก็ได้ การทำบุญของเราอุทิศให้เขา ไม่ได้ไปดึงรั้งเขาไว้ได้หรอก ไม่ต้องกังวล เมื่อเราทำบุญ เราก็ได้บุญแล้ว เป็นบุญของเราแล้ว
3. เป็นแค่ความฝัน ปล่อยมันไป อย่าเก็บมากังวล การที่ใจติดกับเรื่องใดมาก ๆ ก็สามารถทำให้ฝันในเรื่องนั้น ๆ ได้

ทุกชีิวิตต้องมีการสูญเสีย ไม่วันนี้ก็วันหน้า ไม่ว่าลูก ผัว ญาติ พี่น้อง เราต้องจากกันไปทุกคน ชีวิตแค่การมาปรากฎชั่วคราวเท่านั้น ทรัพยสินสิ่งของก็แค่ของชั่วคราว บุญบาปที่ทำขณะมีชีวิตอยู่สำคัญที่สุด 

เจริญสติทุกลมหายใจ  ระงับความเศร้าโศกเสีย ทำใจให้ร่าเริง ทำงานทำอาชีพ ทำกิจของเราต่อไปไม่ให้บกพร่องไม่ให้เสียหาย

ความตายเมื่อมันถึงเวลา มันก็มาเอง ไม่เลือกวัน เวลา สถานที่ ทุกชีวิตเป็นเหมือนกันแบบนี้ทั้งนั้น ไม่แปลกเลย 

หากต้องการเปลี่ยนบรรยากาศ แนะนำให้ไปเจริญสติภาวนาที่วัดนี้ (ลองไปอยู่สัก 5-7 วัน) http://bhaddanta01.blogspot.com/

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11:34:59