รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า

รายละเอียด

หนูอายุ 20 แล้ว แต่พ่อแม่ยังตีหนูทุบหัวหนูบ้าง เอาไม่้กวาดฟาดบ้าง บางทีด็ด่าด้วยถ้อยคำที่หยาบสุดๆต่อหน้าคนอื่น จนหนูรู้สึกว่าหนูผิดอะไร น้อยใจกับสิ่งที่พ่อแม่ทำมาก ตอนนี้หนูพยายามปรับปรุงตัวเองให้ดีกว่าเดิมจนหนูคิดว่าตัวหนูดีแล้ว แต่ทำไมพ่อแม่ต้องดุด่าหนูขนาดนี้ด้วย หนูต้องทำยังไงถึงเรียกว่าดี มีพี่ชายอยู่หนึ่งคนสูบบุหรี่ กินเหล้าแต่ทำงานมีเงินให้แม่เดิอนล่ะ6พัน แต่หนูไม่มีเพราะยังเรียนไม่จบ เพราะแบบนี้หรือเปล่าที่พ่อแม่ลำเอียงกับหนู พี่เค้ายังไม่โดนพ่อแม่ทำกับเค้าแบบนี้เลย ยอมรับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวหนูมันทำให้หนูน้อยใจมากๆแอบร้องไห้บ่อยๆครั้ง ไม่มีใครเข้าใจเลยค่ะ

ความต้องการ

ไม่ได้ต้องการอะไรมากค่ะ หนูอยากระบาย หนูขอแง่คิดสักนิดก็ได้ค่ะ เผื่อจะทำให้หนูรู้สึกดีขึ้น เอาไว้เตือนสติตัวเอง

ชื่อผู้ถาม

เด็กมีปม

วันที่เขียน

16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 01:46:50

จำนวนคนเข้าดู

1247

คำตอบที่ 1

พ่อแม่เราอาจมีเรื่องกดดันบางอย่าง ไม่มีที่ลง จึงมาระบายลงที่ลูก
ให้อภัยพ่อแม่เสียเถอะ จบแล้วก็แล้วไป ไม่ต้องไปโกรธ เกลียดพ่อแม่เรา
นิสัยบางอย่างของพ่อแม่เรา เราไม่สามารถไปแก้ไขเขาได้ จะดีจะไม่ดีอย่างไร ก็เป็นนิสัยของเขา

มั่นสำรวจตัวเราเองอยู่เสมอ หมั่นช่วยงานบ้านไม่เกี่ยง ไม่รอ ไม่เดี๋ยว
รีบเรียนให้จบ ไปทำงานมีรายได้ แล้วก็สร้างครอบครัวของตนเอง
อย่ามัวแต่น้อยใจ หรือโทษเวรกรรมอะไรเลย

เรามีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง มีบ้านให้นอน มีอาหารให้กินนี่ดีมากแล้ว

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 19:45:06

คำตอบที่ 2

กระบี่เกรดดี ย่อมผ่านการตีและหลอมไฟมานับไม่ถ้วน (มาเป็นหนังจีนเลย) หาอะไรบันเทิงให้ตัวเองทำบ้างนะ อย่าปล่อยให้เวลาของเราไปจมปรักกับความหวาดกลัว ความตื่นตระหนก มันห้ามยากนที่เราจะไม่กลัวว่าวันนี้ฉันจะโดนอีกมั้ย วันนี้ต้องทำตัวยังไง
ยิ่งเถียง ยิ่งสู้ยิ่งเจ็บ เขาเคยทำเราจนเลือดตกยางออกร้ายแรงมั้ย แล้วนอกจากพ่อแม่แล้ว พี่เขารังแกเราด้วยหรือเปล่า บ้านปลอดภัยมั้ย ในฐานะเราเป็นผู้หญิง มีอะไรเสี่ยงมั้ย พยายามอยู่ในที่ที่ปลอดภัย ในอาณาเขตส่วนตัวของเรา ทำหน้าที่ในบ้าน และตามที่ได้รับมอบหมายเสร็จก็ไปหามุมส่วนตัวของเรา ให้รางวัลตัวเอง ฟังเพลง หรืออ่านหนังสือ 

จุดแรงบันดาลใจให้เกิดขึ้นเลยวันนี้ คิดเสียว่าวันนึงฉันต้องโบยบินไปจากเรื่องราวตรงนี้ ไปสู่ที่ที่ดีกว่า ตั้งใจขวนขวายหาความรู้และหนทางที่จะได้ไปสู่ฝัน ถึงวันนั้นวันที่เรามั่นใจ จะไม่มีใครห้ามเราได้ แผ่นเมตตาให้เขา ให้อภัยเขา ณ เวลานี้เพื่อให้จิตใจเราสงบ อดทนไม่นานหรอก เวรกรรมมันจะหมดไปในชาตินี้นึกไว้ ต่อไปมันจะค่อยๆดีขึ้น คนที่เขาทำไม่ดีกับเรา อาจเพราะเราเคยไปทำเขาไว้ แต่เมื่อวันเวลามันผ่านเลยไป มันจะค่อยๆดีขึ้นเพราะบุญใหม่ที่เราสร้าง จะค่อยๆทยอยมาเติมเต็มนะ พวกเขาอยู่กับเราไม่นานหรอก เราต่างมีเวรกรรมเป็นของตัวเอง และคุณค่าของเรามันขึ้นอยู่กับตัวเราเรา ใจเรา สิ่งที่เราเลือกทำ ไม่ใช่เพราะใครมากำหนดคุณค่าให้เรา วันไหนในบ้านมันกดดันนัก ก็เลี่ยงไปอยู่ที่อื่นก่อน แต่จะยังไงก็ต้องกลับมาบ้านนะ ยังไงเขาก็พ่อแม่เรา เวลาจะช่วยนะ อดมน มีสติ และแผ่เมตตา 

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 299

วันที่เขียน

16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 20:07:05