รู้สึกผิดและสงสารพ่อ

รายละเอียด

กราบนมัสการเจ้าคะ พ่อแม่ของโยมหย่ากันตอนโยมอายุ14ปีปัจุบันโยมอายุ28ค่ะ เนื่องจากพ่อดื่มเหล้า และทุบตีแม่ แม่จึงพาโยมและพี่ชายมาอยู่กับยาย แต่ตอนนี้โยมได้หาพ่อจนเจอ พ่อแก่มาก และยังป่วยหนักอีกทั้งยังชอบพูดว่าตนเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน โยมสงสารพ่อมากค่ะ เคยไปหาและติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ พ่อบอกว่าก่อนนอนจะคิดถึงวันเก่าๆ ที่มีครอบครัวพร้อมหน้ากันแล้วก๊ร้องไห้ โยมอยากรู้ว่าโยมผิดไหมที่ทิ้งพ่อมากับแม่ตอนนั้น ส่วนพี่ชายเคยไปหาพ่อครั้งนึงแต่ไม่เคยโทรหาพ่อบ้างเลยค่ะ พ่ออยู่คนเดียวน่าสงสารมาก สุดท้ายนี้ ถ้าต้องเสียพ่อไปจากโรคร้าย โยมจะทำใจอย่างไรดีค่ะ แล้วโยมจะบาปมั้ยที่ทิ้งพ่อมากับแม่ กราบนมัสการเจ้าค่ะ

ความต้องการ

โยมบาปมั้ยที่ทิ้งพ่อมาอยู่กับแม่ และจะทำอย่างไรหากเสียพ่อไป พี่ชายของโยมผิดมั้ยที่ไม่เคยโทรหาพ่อเลย

ชื่อผู้ถาม

จจจ

วันที่เขียน

31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 21:42:47

จำนวนคนเข้าดู

1155

คำตอบที่ 1

บางครั้งสถานการณ์ในชีวิตเรามันไม่มีทางเลือกมากนัก เหตุการณ์ตอนนั้นมันคงน่าเป็นกังวลเสียจนผู้เป็นแม่มีความห่วงใยในตัวลูกๆ ตัดใจ ตัดสินใจเลือกที่จะเลี่ยงมา เพื่อความสุขของลูกและตัวเอง เราไม่ผิด ไม่ใช่ความเราหรือความผิดใคร หากแต่เป็นหนทางเลี่ยงสถานการณ์รุนแรงไม่ให้เกิดขึ้นเท่านั้น คิดเสียว่ามันดีแล้ว วันนี้กับวันนั้น ถ้าสถานการณ์มันต่างไปแล้ว เรามีใจเมตตาพ่อ เราก็ช่วยเหลือไปดูแลท่านเมื่อมีโอกาส ทำลายกำแพงทุกอย่างที่คิดว่ามันเป็นอุปสรรคไป บางทีเราอาจจะคิดว่าไม่มีทาง แต่ที่จริงเราเลือกได้ เลือกที่จะไปหาพ่อ ไปดูแลท่าน ถ้าไม่สามารถไปดูแลได้ตลอดเวลา ก็หาเวลาที่เราเจียดได้ ไปดูแลท่าน อย่าผูกใจคิดว่าเราผิด เพราะความรู้สึกนนั้น จะทำให้จิตใจหม่นหมอง ไม่ว่า ใคร หรือแม้แต่พ่อจะคิดอย่างไร แท้จริง ในใจเราไม่ได้คิดเช่นนั้น เราไม่ได้อยากจะอยู่สถานการณ์เช่นนี้ ฉนั้น ทำเท่าที่ทำได้ ในกาลที่เหมาะสม มนุษย์มีกรรมเป็นของตัวเอง ที่พ่อเป็ฯเช่นนั้นที่เราเป็นเช่นนี้ ล้วนเกิดจากผลกรรมของตนที่ผ่านมาทั้งนั้น หาใช่เกิดจากอิทธิพลของการกระทำของใคร

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 299

วันที่เขียน

2 กันยายน พ.ศ. 2557 09:24:59

คำตอบที่ 2

ขอบคุณพระคุณเจ้า สาธุ

ชื่อผู้ตอบ

จจจ

วันที่เขียน

2 กันยายน พ.ศ. 2557 14:50:25