ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

ความเห็นแก่ตัวทำให้เสียเพื่อน
รายละเอียด
กระทำการโง่เขลาโดยการส่งเรื่องร้องทุกข์ โดยไม่เข้าใจว่า วิธีการของหน่วยงานที่รับเรื่องร้องเรียน ปกปิด เฉพาะชื่อผู้ร้องเรียนเท่านั้น มิได้ตัดข้อความเนื้อหาที่สามารถสืบสาวไปสู่ตัวการผู้ร้องเรียน ด้วยวิธีการส่งต่อเรื่องร้องเรียนทั้งหมดต่อหน่วยงานที่ถูกร้องเรียนโดยตรง ทำให้เรื่องราวมันใหญ่โต หน่วยงานที่ถูกร้องเรียนสามารถค้นหาว่าผู้ร้องเรียน เป็นใคร เนื่องจากคร้้งแรกที่ได้ยินข่าวเรื่องมีการร้องเรียน ไม่นึกเลยว่าจะเป็นผลมาจากการร้องเรียนของตนเอง คาดไม่ถึงว่ามันว่า จะส่งผลร้ายถึงตนเองเร็วขนาดนี้ ผลแห่งการกระทำใจเร็ว ด่วนได้ เอาแต่ใจ เห็นแก่ตนเอง เลยได้รับผลตอบแทนอย่างไม่น่าให้อภัย พอรู้ว่ากลายเป็นเรื่องใหญ่ก็รู้สึกอีดอัด พลัดวันประกันพรุ่งกว่าจะกล้าทำใจยอมเปิดเผยให้เพื่อนที่กำลังเดือนร้อนได้รู้ เพราะว่า ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน อยากขออยู่ที่กว้าง ๆ หาเหตุผลพลัดไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ต้องสารภาพ เพราะเรื่องมันรุกรามใหญ่โตเกินกว่าจะยืดเวลา ทำให้ผู้บังคับบัญชาหลายระดับเดือดร้อน เพื่อนฝูงที่ทำงานด้วยกันมีความทุกข์จากผลการร้องเรียน และเดือดร้อนจากการพลอยติดร่างแห เปรียบเสมือนปลาเน่าตัวเดียวพลอยเน่าไปหมด ตัวข้าพเจ้าเองได้สารภาพกับผู้บังคับบัญชา ซึ่งผู้บังคับบัญชาได้แนะนำให้ถอนเรื่องคืนจากหน่วยงานที่รับเรื่อง ร้องเรียน และได้การสั่งสอนอย่างสุภาพจากผู้บังคับบัญชา ซึ่งตัวข้าพเจ้าขอยอมรับผิดทุกประการและกระทำการเพียงคนเดียวโดยไม่มีใครเกี่ยวข้อง และจะปรับปรุงพฤติกรรมตนเองเสียใหม่ โดยที่ข้าพเจ้าได้เขียนหนังสือถอนเรื่องร้องเรียน โดยแจ้ง่ว่า ไม่มีเจตนาจะดูหมิ่นเกียรติยศ ศักดิ์ศรีของหน่วยงาน และเสียใจต่อการกระทำของตนเอง
ความต้องการ
ขอคำแนะนำการขจัดความเครียด ละอายขายหน้า ที่ถูกเกลี่ยดขี้หน้าจากบุคลากรของหน่วยงานที่ถูกร้องเรียนพาดพีงถึง และเพื่อน ๆ ทุกคนที่ได้รับผลกระทบจากการกระทำผิดพลาดของตัวข้าพเจ้าเอง
ชื่อผู้ถาม
ไม่ประสงค์เอ่ยนาม
วันที่เขียน
5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13:57:07
จำนวนคนเข้าดู
1384

คำตอบ

คำตอบที่ 1
การที่เราเปิดเผย ยอมรับ ขออภัยทุกคนทุกฝ่ายนั้น ก็เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยผ่อนคลายได้บ้างแล้ว บอกไปเถอะว่า เราใจร้อน ไม่ได้คิดให้ละเอียดรอบคอบ ก็ขออภัยเขาทุกครั้งทุกที หากจะมีผลที่เกิดกับเราไม่ว่าจะเรื่องและด้านใดก็ต้องยอมรับ เช่น เขาเกลียด เขาไม่คุยด้วย หรือถ้าร้ายแรง เขาอาจรุมทำรายเรา อย่างน้อย ก็ให้ถือว่า นี่เป็นบทเรียนสำคัญบทหนึ่งของเราในการใช้ชีวิตในสังคม กาลเวลาจะช่วยบรรเทาปัญหาและความรู้สึกนี้ไปได้เอง ใครบ้างที่ไม่เคยทำผิดพลาด ไม่มีหรอก เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ทำผิดพลาดกันได้ทั้งนั้น นี่แหละคือมนุษย์ มนุษย์แปลว่า ผู้ที่ยังมีข้อผิดพลาดบกพร่องอยู่ และต้องปรับปรุงพัฒนาตนเองต่อไป อย่าให้เรือ่งแค่นี้มาทำให้ท้อแท้ จนไม่กล้าสู้หน้าผู้คน ไม่กล้าดำเนินชีวิตต่อไปข้างหน้า เราต้องอดทน เข้มแข็งไว้ พร้อมน้อมรับทุกผลที่เกิดขึ้นจากการกระทำของเรา ไม่ว่าดีหรือร้าย หมั่นฝึกหัดเจริญสติภาวนา จะทำให้ไม่ประมาทในทุก ๆ การกระทำ การแสดงออก การคิด และการพูด ไปที่วัดนี้ น่าจะช่วยได้ http://bhaddanta01.blogspot.com/2013/03/blog-post_5379.html
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 15:14:10
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร